ยิ่งดังหรือชอบมากเท่าไร อาทิ โทรศัพท์ของapple, ผลงานเพลง ย่อมมีของก็อปหรือลอกเลียนออกมา เพราะของพวกนี้สามารถขายให้ประชาชนที่อยากซื้อของจริงแต่ไม่มีงบมากพอ เมื่อเห็นว่ามีของก็อปที่เหมือนแต่ราคาน้อยกว่าก็หันไปหาของก็อปปี้ดีกว่า โดยไม่ได้นึกว่าถ้าซื้อของแท้เงินจะเข้าสู่คนที่สร้างสรรค์หรือดีไซน์ แต่ซื้อของก็อบปี้เงินจะไหลสู่ใคร? คนที่ขโมยความคิดหรือเลียนแบบความคิดผู้อื่น อย่างกระเป๋าแบรนด์ก็เหมือนกัน มีของก็อปปี้เกรด aaa ออกวางขายเยอะ ไม่ว่าจะในตลาดนัดหรือห้างสรรพสินค้า ร้านรวงที่ขายกระเป๋าโดยเฉพาะ ช็อปในดีพาร์ทเมนต์สโตร์เป็นแบรนด์เนมแท้แน่นอน แต่ที่วางขายด้านนอกล่ะ?
กระเป๋าแบรนด์เนมของแท้กับก็อบปี้ต่างกันอย่างไร? ที่หนึ่งคือราคา เพราะวัสดุที่ใช้ทำอย่างหนังจระเข้, หนังนกกระจอกเทศ, หนังลูกวัวที่ต้องล้มถึง 3 ตัวจะได้กระเป๋า 1 ใบ แต่ของก็อปจะใช้หนังวัวแท้หรือก็อปเกรดเอก็จะใช้วัสดุที่ไล่เลี่ยกับต้นแบบ แบรนด์กระเป๋ากุชชี่ของจริงกับของก็อปจะแตกต่างที่หนัง แต่ผ้าบุข้างในจะไม่เหมือน ต้องเอาของเก๊กับของแท้มาทาบใกล้ๆ ถึงจะทราบ แผ่นเหล็กจะมีตราปั๊มของกุชชี่เองซึ่งของก็อปจะไม่มี หรือให้มองป้ายยี่ห้อจะมีซีรี่ย์โค้ดอยู่ จะระบุวันเดือนปีที่ผลิตและนัมเบอร์ของกระเป๋าถือแบรนด์ใบนั้น
ของชาแนลให้มองที่ซีรี่ย์โค้ด เพราะตัวเลขบางตัวจะมีการแก้ไขให้ไม่แบบเดียวกันในแต่ละรุ่น เพื่อปกป้องการเลียนแบบที่จะเหมือนจนจับได้ยาก เช่น บางรุ่นจะใช้เลขศูนย์ (0) แบบปกติ อีกรุ่นจะใช้เลขศูนย์มีขีดกลางอยู่ หรือเลขหนึ่ง (1) บางรุ่นเป็นเลขหนึ่งมีขีดล่าง บางรุ่นก็เป็นหมายเลขปรกติ และเรื่องฝีตะเข็บหรือไม่ก็เนื้อหนังเนื้อผ้าที่ไม่เหมือนกัน
แม้จะมีของแท้ให้แฟนพันธุ์แท้หรือผู้สนใจเลือกซื้อหา และมีของก็อบปี้ให้คนงบน้อยแต่อยากเหมือนคนดังได้ซื้อใช้ก็ตาม เจ้าของสินค้าก็บากบั่นสร้างจุดต่างเพียงนิดหน่อยเพื่อให้แฟนพันธุ์แท้ทราบว่าใบนี้ผลิตเองของแท้100% การซื้อหาของจริงเป็นการส่งเสริมความคิดของคนออกแบบและการทำงานของแต่ละแบรนด์เลย
